top of page

Poniedziałek, 18 maja: Czym są dla nas książki?

1. „Niewidzialna zagadka” – doskonalenie percepcji słuchowej, rozbudzanie wyobraźni.  W nieprzezroczystym worku lub torbie na zakupy ktoś z domowników chowa  kilka książek. Przez worek dziecko dotyka zawartości i próbuje odgadnąć, co jest w środku.

2. „Ulubione” – swobodne wypowiedzi dziecka na temat ulubionych książek. Jakie książki lubisz i dlaczego? Obejrzyjcie wspólnie zdjęcia w galerii i odpowiedzcie wspólnie na pytania:

  • Co to jest książka?

  • Z czego jest zbudowana?

  • Jakie mogą być książki?

  • O czym mogą być?

  • Do czego nam potrzebne książki? itp.

Zadaj rodzicowi pytania, na które chciałybyś poznać odpowiedź.

3. Karta pracy nr 4.8b – ćwiczenie umiejętności oceniania, doskonalenie zdolności grafomotorycznych, rozwijanie kreatywności.

4. „Książka” – posłuchaj wiersza Anny Kamieńskiej:

 

Czemu książka stoi niema?

Może o czym mówić nie ma?

Jej literek czarne rządki

smutne jak jesienne grządki.

Czemu taka nudna, pusta,

jakby jej zamknięto usta?

Aż tu nagle, moja miła,

niema książka przemówiła.

I gadała i śpiewała,

czego nie opowiadała!

O przygodach, awanturach,

ptakach, kwiatach, morzach, górach.

Gdzie to wszystko w niej mieszkało?

Jak to wszystko w niej drzemało?

Chyba nie ma o co pytać:

nauczyliśmy się czytać.

Po zapoznaniu się z treścią wiersza odpowiedz na pytania:

  • Czemu początkowo książka była smutna?

  • Czy miała kolorowe obrazki?

  • Dlaczego nagle zaczęła być ciekawa dla osoby mówiącej w wierszu?

 

5. „Do czego nie są książki?” – porozmawiaj z rodzicem. Zwróć uwagę na niewłaściwe korzystaniez książek. Jeśli dziecko wie do czego są książki, to teraz niech powie do czego nie są. Dziecko podaje swoje pomysły. Następnie wspólnie obejrzycie prezentację o zasadach postepowania z książkami:

6. „Regulamin postępowania z książką” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem karty pracy nr 4.9b. Dziecko ogląda obrazki wskazane na karcie i zastanawia się, jak jeszcze należy lub nie należy postępować z książkami.

 

7. „Szpital dla książek” – zabawa w reperowanie zniszczonych książek. Wykonujemy zadania w kolejności:

1 – dziecko segreguje swoje książki na „chore” i „zdrowe” (czyli uszkodzone i nieuszkodzone);

2 – transportuje książki z biblioteczki/półki na stół (dla urozmaicenia może to robić autem);

3 – dziecko jako pielęgniarka tnie taśmę klejącą i folię na okładki;

4 – dziecko jako lekarz przykleja taśmę;

5 – transportuje książki ponownie do biblioteczki.

8. „Ale wstyd!” – słuchanie i analiza treści wiersza Dominiki Niemiec.

Dnia pewnego ciepłą zieloną wiosną

mała Ania patrzyła, jak kwiatki rosną.

A że chciała narysować sobie takie ładne kwiatki,

umieściła je na książce, na środku okładki.

Wiem, powiecie, że Ania książkę tak zniszczyła,

ale jeszcze ta historia wcale się nie skończyła.

Ale wstyd!

Siostra Ani, gdy tylko spostrzegła jej poczynania,

zaczęła szukać jakiegoś rozwiązania.

Chciała książkę wyszorować szczoteczką i wodą.

Może one na ten kłopot coś pomóc tu mogą?

Ale zamiast się poprawić, wszystko się pogorszyło,

bo książce to pranie wcale nie posłużyło.

Ale wstyd!

Mama, gdy zobaczyła poczynania swoich córek,

za zniszczenie książki dała im porządną burę.

Bo się okazało, że książka nie należy do dzieci,

a jedynie ktoś im tę książkę do czytania polecił.

I mama z biblioteki ją wypożyczyła.

A to bardzo ważna kwestia w tym momencie była.

Ale wstyd!

Przecież książki nawet pomazanej nie można wyrzucić.

Trzeba będzie ją do biblioteki jak należy zwrócić.

I wyjaśnić przyczynę jej stanu fatalnego,

jej pogięcia i pomięcia, obrazka nieoczekiwanego.

I książkę odkupić lub zapłacić karę.

Nikt się w takiej sytuacji nie czuje doskonale.

Ale wstyd!

Szybko do biblioteki poszła z córkami mama.

W bibliotece jak zwykle siedziała pani ta sama.

Przywitała wszystkich i już książkę ogląda.

Badawczo się przygląda książce, dziewczynkom się przygląda.

– I co żeście tutaj, łobuziaki, uczyniły?

– Przepraszamy, trochę żeśmy książkę uszkodziły.

Ale wstyd!

– No cóż, musicie teraz naprawić swe zachowanie.

Zaraz wymyślę dla was jakieś zadanie.

Pomożecie mi poustawiać stos książek na półki,

a wtedy wybaczymy wam te wyczyny, te bzdurki.

Dziewczynki zabrały się do pracy ku uciesze mamy.

– Jak dbać i szanować książki, teraz zapamiętamy.

A gdzie wstyd? Już minął, znikł!

Po przeczytaniu wiersza zadaj dziecku pytania:

  • Czego dotyczył wiersz?

  • Co stało się z książką?

  • Kto ją zniszczył?

  • Czy takie zachowanie było właściwe?

  • Skąd dziewczynki miały książkę?

  • Co musiały zrobić po tym, jak zniszczyły książkę?

  • Co czuły dziewczynki, gdy oddawały książkę do biblioteki?

  • Co musiały zrobić w bibliotece?

  • Czy to, co czuły, minęło?

  • Czy wy też kiedyś wstydziliście się z jakiegoś powodu?

  • W jakiej to było sytuacji?

  • Czy to było przyjemne uczucie?

  • Jak czuliście się, gdy wstyd minął?

9. „Różne zakończenia” – zabawa w kończenie zdań. Rodzic odczytuje początek zdania, a dziecko je kończy.

  • Ola nigdy się nie wstydzi gdy…

  • Klara poczuła wstyd, ale…

  • Maciej wstydzi się…

  • Można się zawstydzić, kiedy…

  • To wstydliwa sprawa…

  • Nie czuję wstydu, kiedy…

  • Kasia czuła się zawstydzona, gdy…

  • Wstyd to uczucie, które…

  • Kiedy się wstydzę…  

10. Nauka piosenki „Lubimy bajki”(muz. Tomasz Strąk, sł. Stanisław Karaszewski). Posłuchaj nagrania:

Oj rety, rety, co tu się dzieje,

wszędzie są wróżki i czarodzieje.

To nie do wiary, ja chyba śnię,

wszystko, co zechcę, to spełnia się!

Ref.: No, bo my lubimy bajki,

wtedy, kiedy jest nam źle.

My lubimy takie bajki,

które dobrze kończą się.

Jeden ruch różdżką, jedno zaklęcie,

oto księżniczka tańcuje z księciem.

Wróżka Kopciuszka stroi na bal,

tylko macochy trochę mi żal.

Ref.: No, bo my lubimy bajki...

Abrakadabra, hokus–marokus,

w czarach jest siła i mnóstwo pokus.

Dla czarodzieja przestroga ta,

aby nie zbudził śpiącego zła.

Ref.: No, bo my lubimy bajki...

11. "Plan młodego czytelnika" - proszę zrobić plan czytania wybranych przez dziecko bajek na cały nadchodzący tydzień. Co dzień czytamy na dobranoc ulubioną bajkę.

Wtorek, 19 maja: Jak powstaje książka?

1. "Mała książka o książce" – wysłuchanie opowiadania Agnieszki Filipkowskiej i rozmowa na jego temat. Doskonalenie uważnego słuchania i logicznego myślenia.

Julka już od kilku dni nie chodziła do przedszkola. Miała anginę i musiała zostać w domu. Mama nie zawsze miała czas, żeby się z nią pobawić, czy poczytać jej jakąś książkę, bo była zajęta nadrabianiem zaległości w pracy. Żeby się nie nudzić, dziewczynka wymyślała sobie przeróżne zajęcia. Najbardziej spodobało jej się tworzenie własnych, barwnie ilustrowanych książeczek. Kilka kartek papieru składała na pół, wkładała jedną w drugą i po zrobieniu na grzbiecie dwóch otworów dziurkaczem, związywała wszystko razem ozdobną wstążeczką. Potem zabierała się do zapełniania stron obrazkową opowieścią, gdzieniegdzie opatrzoną prostym słowem, które już potrafiła samodzielnie napisać.

– Mamo, jak będę duża, to zostanę księgarnią – oznajmiła pewnego dnia Julka pochłonięta ozdabianiem swoich małych arcydzieł.

– Doprawdy? – rzuciła mama, zerkając na córkę znad laptopa, po czym zanurzyła usta w zimnej już kawie, tylko po to, by nie wybuchnąć śmiechem. – To znaczy, czym dokładnie będziesz się zajmować?

– No jak to czym? Robieniem książek, tak jak teraz – odpowiedziała dziewczynka.

– Wiesz, córciu, księgarnia to właściwie nie jest osoba, tylko miejsce, taki sklep, w którym można kupić książki. I tam pracują księgarze albo księgarki, czyli osoby, które powinny znać się na literaturze, umieć coś doradzić, polecić – wyjaśniła mama. – Ale zanim książka trafi do księgarni, nad jej powstaniem pracuje wiele osób.

– No popatrz, a ja robię wszystko sama i to jeszcze z anginą – rzekła z dumą Julka.

– Tak, jesteś bardzo dzielna – przyznała ze śmiechem mama. – I wiesz co? Mam dla ciebie ciekawe zadanie. Co powiesz na stworzenie książki o tym, jak powstaje książka?

– Super pomysł! – ucieszyła się mała artystka. – To od czego powinnam zacząć?

– Hmmm… Najpierw powinnaś narysować las.

– Jak to? To książki powstają w lesie?

– Nie w lesie, tylko z lasu, a dokładnie z rosnących w nim drzew, które są ścinane, potem odpowiednio mielone i w specjalnej fabryce przetwarzane na papier – sprostowała mama.

Julka zostawiła na razie stronę okładki pustą. Na kolejnej zaś naszkicowała stojące w szeregu drzewa o rozłożystych koronach. Od nich skierowała strzałkę w stronę złożonej z prostokątów i trójkątów fabryki z dymiącymi kominami. A dalej narysowała pokaźną stertę papierów. I czekała na dalsze wskazówki.

– Teraz potrzebujemy autora, czyli osoby, która wymyśli opowieść. Od niego wszystko zależy. To on tworzy świat, jaki będziesz sobie później wyobrażać jako czytelnik. Zapełnia ten świat bohaterami, którym pozwala przeżywać różne przygody – kontynuowała mama. – To on w magiczny sposób przemienia pustą kartkę papieru w barwną, tętniącą życiem historię.

W Julkowej książeczce wnet pojawił się pochylony nad dużym zeszytem mężczyzna w okularach, trzymający w ręce coś, co chyba miało być długopisem. Z głowy pisarza „wypączkowała” chmurka pełna pomysłów autora. Była tam królewna w krzywej koronie, ziejący pomarańczowym ogniem smok i rycerz z mieczem w dłoni.

– Piękne te twoje rysunki – skomentowała mama z uznaniem. – Może zamiast księgarnią, zostaniesz ilustratorką. To kolejna ważna osoba tworząca książkę.

– Czasami ważniejsza od pisarza, prawda? Bo w niektórych książkach są tylko obrazki, tak jak w mojej! – ożywiła się Julka. – Wiem! Na następnej stronie narysuję siebie, jak tworzę ilustracje do mojej książki! – I tak też zrobiła.

– Dobrze, to teraz czas na współpracę z wydawnictwem – podsumowała mama. – Pracują tam redaktorzy, którzy podpowiadają autorowi, jak ulepszyć napisany tekst, dokonują korekty, czyli poprawiają znalezione błędy, i przygotowują książkę do druku.

– A na czym polega to przygotowanie? – zainteresowała się mała ilustratorka.

– Na wybraniu odpowiedniego koloru, kształtu czy wielkości liter, rozmieszczeniu tekstu oraz ilustracji na stronie, na zaprojektowaniu okładki i stron tytułowych – wyliczała mama. – O, widzę, że już naszkicowałaś małe wydawnictwo.

– Tak, tu jest redaktor, który czyta książkę i poprawia błędy – objaśniała Julka, wskazując postać siedzącą przy nieforemnym biurku. – A ten wybiera najładniejsze literki z tych powieszonych na maleńkich wieszaczkach.

– Pięknie! – zachwyciła się mama. – Choć wiesz, dziś pisarze i redaktorzy zwykle pracują na komputerach, tak jest szybciej i wygodniej – dodała rozbawiona. – Ciekawa jestem, jak narysujesz drukarnię, do której właśnie zmierzamy. Są tam specjalne maszyny, które na ogromnych arkuszach papieru drukują wiele stron książki jednocześnie. Potem te arkusze trzeba odpowiednio pociąć, złożyć w całość i skleić albo zszyć. A na koniec oprawić w piękną okładkę.

I tak powstał szkic drukarni, w której drukarze, niczym dzielne krawcowe, próbowali okiełznać pokrytą mrówczym pismem płachtę papieru za pomocą nożyczek oraz igły z nitką.

– Brawo, Julciu! – Mama pogładziła córkę po głowie. – Tak właśnie powstaje książka, która zostanie teraz wysłana do księgarni, gdzie stanie na półce, a potem trafi do rąk czytelników.

– A moja, jak już wyzdrowieję, trafi do Julka, którego narysuję na okładce z otwartą książką na kolanach! – oznajmiła radośnie dziewczynka, dumna ze swojego dzieła.

Czytamy dziecku wierszyk:

Jak powstaje każda książka? Kto słuchał, odpowie.

Najpierw rodzi się w pisarza pomysłowej głowie.

Gdy redaktor w wydawnictwie tekst dobrze ogarnie,

O druk, cięcie i oprawę poprosi drukarnię.

Po przeczytaniu opowiadania prosimy dziecko, aby opowiedziało swoimi słowami jak powstaje książka.

2. Obejrzyj film pt „Papier – Dzień dobry Chiny”- postaraj się zapamiętać historię powstawania papieru i opowiedz ją:

3. „Jak powstaje papier?” – karta pracy nr 4.7a, doskonalenie myślenia przyczynowo-skutkowego, poszerzanie wiedzy ogólnej.

4. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 9:

5. „Tęczowe zakładki do książki” – praca plastyczno-techniczna:

6. „Jak powstaje książka?” – film edukacyjny:

Środa, 20 maja: Jesteśmy autorami

1. Oglądamy animowany film edukacyjny o oszczędzaniu papieru:

2. „Rodzaje książek” – wprowadzenie klasyfikacji książek ze względu na rodzaj. Układamy na podłodze stos książek (różne rodzaje i tematyka, np. książki kucharskie, atlasy, albumy, przewodniki, słowniki, książki dla dzieci z obrazkami, bez obrazków, wiersze, proza) – jedna na drugiej, tak by nie było widać okładek. Dziecko wybiera po jednej książce siada i opisuje, jak wygląda wybrana przez nie książka:

  • Co ma na okładce?

  • Jaki ma tytuł? (Jeśli dziecko potrafi go przeczytać)

  • Co zawiera w środku?

  • O czym jest?

Następnie  wyjaśniamy, że książki mogą się różnić wyglądem, tematem, rodzajem, budową, sposobem zapisu czy przeznaczeniem. 

3. „Moja książka” – karta pracy nr 4.7b, doskonalenie twórczego myślenia i zdolności grafomotorycznych, przypomnienie rodzajów książek (kucharskie, przewodniki, dla dzieci, albumy, atlasy, słowniki, itp.). Dziecko decyduje, jaki rodzaj książki chciałyby stworzyć. Następnie wykonuje zadanie 4.7b i prezentuje swoją okładkę. Zastanawiamy się o czym może być ta książka, co może zawierać.

4. Oglądamy film pt. „Dzień książki – mini książeczka”. Po obejrzeniu filmu staramy się wykonać własną książeczkę o dowolnym temacie, a ilustracje wykonujemy kolorowe.

5. Karta pracy nr 4.6 – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej, dekodowanie.

6. „Quiz” – rozpoznawanie zdań prawdziwych i fałszywych, doskonalenie logicznego myślenia. Czytamy zdania na temat budowy książek, a dziecko za pomocą kartoników TAK / NIE głosuje, czy są to zdania prawdziwe, czy fałszywe:

  • Okładka to zewnętrzna część książki.

  • Autor to osoba, która napisała książkę.

  • Każda książka ma 5 stron.

  • Spis treści to miejsce, gdzie jest umieszczone nazwisko autora.

  • Ilustracja to rysunek w książce.

  • Ilustracje zawsze muszą być kolorowe.

  • Grzbiet książki to inna nazwa pierwszej strony.

  • Spis treści pozwala zobaczyć, co zawiera książka i na których stronach.

  • Okładka jest w środku książki.

7. „Dlaczego lubimy książki?” – zachęcamy dziecko do wypowiedzi na temat zalet książki, np.: Dzięki książkom poznajemy ciekawe historie i postaci. Uczymy się nowych słów. Uczymy się wyrażać myśli i rozumieć innych.

Zadajemy dziecku pytania:

  • Lubicisz, kiedy ktoś czyta Ci książkę?

  • Jakie jest Twoja ulubiona?

8. Zabawa rytmiczna do utworu La Raspa. Oglądamy i staramy się wykonać kolejno przedstawione sekwencje:

Czwartek, 21 maja: Biblioteka

1. „Świnka Peppa w bibliotece” – oglądamy bajkę:

2. „Jak wyglądają książki?” – poszerzanie słownika o przymiotniki, skojarzenia. Dziecko stara się podać różne określenia książek, ich wyglądu, materiału, z jakiego są zrobione itd. Możemy podsunąć pytanie: Czy książki są tylko papierowe? Oglądamy wspólnie zdjęcia i omawiamy je:

3. „Od… do…” – matematyczna zabawa dydaktyczna, doskonalenie umiejętności porównywania.

Dziecko losuje z worka karteczki w jednym z trzech kolorów. Kolor odpowiada jednemu z trzech miejsc oznaczonych na podłodze. Na wyznaczonych miejscach leżą książki różniące się wysokością, szerokością, grubością, rodzajem okładki, wielkością liter, papierem.

  1. Pierwsze zadanie: ułożyć książki od najwyższej do najniższej.

  2. Drugie zadanie: ułożyć książki od najcieńszej do najgrubszej.

  3. Trzecie zadanie: ułożyć książki od najlżejszej do najcięższej.

Do oceny wysokości, grubości czy wagi książek nie używamy żadnych przyborów. Bijemy brawo za poprawne wykonanie zadania.

4.  „Na półce” – karta pracy nr 4.8a, segregowanie książek wg pierwszej litery tytułu.

5. Oglądamy bajkę „W bibliotece”. Odpowiedz na pytania:

- Co to jest biblioteka?

- Co to jest czytelnia?

- Jak należy zachowywać się w bibliotece?

- Jak można zapisać się do biblioteki?

- Jaką książkę wypożyczysz gdy pójdziesz do biblioteki?

6. Praca z KP4.9a – ćwiczenie spostrzegawczości, dostrzeganie różnic w obrazkach.

Piątek, 22 maja: Księgarnia

1. „Wyprawa do księgarni –Jaka cena?” - wybieramy książki i oznaczamy ich cenę. Podczas zabawy dziecko posługuje się pieniędzmi z Wypychanki nr 56. Dziecko wybiera kilka książek ze swojej biblioteczki, z pomocą dorosłego oznacza je karteczką z ceną (najlepiej od 1 zł do 10 zł). Nastepnie bawimy się w kupowanie ksiażek w księgarni. Pomagamy dziecku w wybraniu odpowiednich monet i banknotów. Zadaniem księgarza jest sprawdzenie, czy kwota się zgadza, później następuje zmiana (kupujący staje się księgarzem). Księgarz  proponuje kupującemu zakup książki, podaje tytuł i cenę, może opowiedzieć o czym jest proponowana książka.  

2. „Na półce” – segregowanie książek wg kategorii. Wybrane przez siebie książki dziecko układa na półkach (np. stolikach, krzesłach, parapecie) oznaczonych kategorią (w zależności od dostępnych książek).

3. „Fałsz” – zabawa rozwijająca logiczne myślenie. Dziecko z rodzicami i rodzeństwem siedzą w kole. Kolejno każde opowiada jedną ze znanych bajek, ale wprowadza do opowieści jakiś błąd – kto pierwszy go zauważy i powie Fałsz, staje się opowiadającym.

4. „Rymy” – zabawa językowa z wykorzystaniem Wypychanki nr 44. Dziecko wśród kartoników szuka rymu do słowa wypowiedzianego przez rodzica. Nastepnie wybiera kolejne słowo.

5. Posłuchaj bajki na dobranoc pt: „ Wesoły Ryjek” czyta Katarzyna Pakosińska.

6. "Nasze książeczki"- układanie puzzli on-line:

bottom of page