top of page
Ta witryna została zaprojektowana za pomocą kreatora
.com
. Stwórz swoją witrynę już dziś.Zacznij Teraz

Poniedziałek, 18 maja: Jakie ksiażki lubimy?

1. „Co to jest?” – rozwiązywanie zagadek tematycznych.

 

Gdy chcesz stworzyć obrazek nowy,

taki piękny, kolorowy.

Będzie ci potrzebna ona,

najlepsza będzie biała, ale może być i czerwona.

Na niej namalujesz lub narysujesz, co tylko chcesz,

a potem możesz wyciąć każdą narysowaną rzecz. (kartka papieru)

 

Czyta ją mama, czyta i tata

często w obrazki jest bogata.

Dużo liter na każdej stronie,

są historie o królu na tronie.

Są też wiersze rymowane,

najlepiej, gdy przez babcię czytane. (książka)

 

Zanim zaczniesz czytać książkę,

najpierw, gdy ją bierzesz w rączkę,

patrzysz, co jest z tyłu, co jest z przodu,

czy jest tam rysunek samochodu?

Jest i taka, co przedstawia niedźwiadka,

to właśnie jest… (okładka)

 

2. „Ja będę księżniczką, a ty rycerzem” – praca z Wyprawki 44 i 45.

 

Rodzic czyta dowolnie wybraną książkę, baśń, wiersz, najlepiej tak, aby występowali w niej rycerz i księżniczka np. „Śpiąca królewna”. Niech dzieci wypchną stroje rycerza i księżniczki i zakładają je na sylwety Michała i Misi z Wypychanki.

Rodzic mówi: Misia i Michał czytali baśń o rycerzach i księżniczce. Postanowili pobawić się w tych bohaterów, dlatego załóż im stroje i pobaw się tak, jak bohaterowie baśni.

 

3. „Jakie książki lubimy?” – rozmowa na temat literatury dziecięcej na podstawie doświadczeń dzieci i książek znajdujących się w waszych domach. Układamy na środku dywanu różne książki z biblioteczki. Razem z dzieckiem omawiamy tematykę zgromadzonych książek. Tłumaczymy, że książki mogą zawierać:

  • krótkie opowiadania (rodzic pokazuje taką książkę),

  • opowiadać długą historię (pokazuje taką książkę)

  • lub mogą być napisane wierszem (pokazuje taką książkę).

Dziecko mówi, jakie książki lubi najbardziej, kto najczęściej czyta im książki.  Opowiada, jaka jest jego/jej ulubiona książka, próbuje wymienić jej tytuł i bohaterów.

​

4. „Mole książkowe” – słuchanie wierszyka i rozmowa na jego temat.

 

Mole książkowe

Dominika Niemiec

 

Otwieram książkę, jedna chwilka

i już jestem w innym świecie.

W wyobraźni staję się piękną królewną

lub pszczółką skrytą w kwiatów bukiecie.

Każda książka roztacza przede mną

świat niezwykły, wspaniały.

Z zachwytem pochłaniam każde słowo, zdanie,

rozdział od deski do deski… czyli cały.

Rodzice doskonale rozumieją

mój zachwyt nad książkami,

bo tak jak ja są zwyczajnie

książkowymi molami.

​

mol-ksiazkowy.jpg

Pytania do wiersza:

  • O jakim przedmiocie był wiersz?

  • W kogo zamienia się dziewczynka, czytając książkę?

  • Jak czuje się dziewczynka, gdy czyta książki?

  • Kto jeszcze razem z dziewczynką zachwyca się książkami?

  • Co to znaczy czuć zachwyt?

  • Co to znaczy „przeczytać coś od deski do deski”?

  • Kto to jest „mól książkowy”?

  • Czy lubisz czytać książki?

  • Czy są takie książki, którymi jesteś zachwycony?

​

5. Ćwiczenie z księgą emocji. Dziecko układa historyjkę obrazkową pasującą do treści wiersza. Opowiada, co się po kolei wydarzyło.

6. „Czego można użyć do zabawy w księżniczkę, a czego do zabawy w rycerza?” – karta pracy nr 30.

Przed wykonaniem kary pracy porozmawiajcie o tym, jakie przedmioty codziennego użytku dzieci wykorzystują w swoich zabawach… Niech wasza pociecha opowie o tym, co może posłużyć do zabawy w księżniczkę, a co – w rycerza?

​

7. "Księżniczka i rycerz" - układanie puzzli on-line:

Wtorek, 19 maja: Robimy własny papier

1. „Coś z niczego” – przygotowanie materiału do produkcji papieru czerpanego.

BĘDĄ WAM POTRZEBNE:

  • miska z namoczonymi papierkami,

  • zasuszone rośliny, brokat, barwniki (opcjonalnie)

  • mikser,

  • sito czerpalne (stara rama z naciągniętą firanką z drobnymi oczkami),

  • kuweta z wodą,

  • ręczniki,

  • kawałek tkaniny,

  • gąbka.

 

Dziecko przy stole ma przed sobą jeden/dwa spośród swoich starych, (niepotrzebnych już) rysunków i talerzyk lub tackę. Rodzic tłumaczy, że z tych zużytych, niepotrzebnych już papierów – czyli z makulatury – będziecie robić nowy papier. Takie działanie nazywa się recyklingiem, czyli ponownym wykorzystaniem czegoś, co zostało już wcześniej użyte. Dzieci drą kartki na jak najmniejsze kawałeczki tak, aby całość zmieściła się na talerzyku. Rodzic zbiera wszystkie papierki do wysokiej miski i zalewa wrzątkiem tak, aby całość była pod wodą odstawcie miskę, aby papier mocno nasiąknął wodą. Kto chce może użyć dodatkowo zasuszone rośliny, brokat, barwnik. Zadajemy dziecku pytanie:

  • Wiesz co będziemy robić?

Rodzic naprowadza dziecko, by udzieliło poprawnej odpowiedzi - papier.

Wytłumaczcie dziecku, co to jest papier czerpany (jest to papier, który się wyławia– czerpie – z wody, mogą w nim być kawałki suszonych roślin, kwiatów).

  • Czy wiesz jak powstaje zwykły papier?

  • Z czego się go produkuje?

Można posłużyć się informacjami:

Najlepszy i najtrwalszy papier powstaje z drewna. Gdy drzewa są już wysokie, drwal je ścina, a w zamian sadzi nowe drzewa, tak aby w lesie zawsze była równowaga. Drwal odcina gałęzie drzew i same pnie, zawozi do fabryki papieru, czyli papierni. W papierni specjalne maszyny zdejmują korę z drzew, a  pozostały środek rozdrabnia się na drobne włókno. Do włókna dodawane są różne składniki, między innymi barwnik, aby kartka była biała, oraz makulaturę, czyli papier użyty wcześniej, np. stare książki, gazety. Z takiej masy robi się długie rolki papieru, które tnie się później na kartki odpowiedniej wielkości. Na powstałych kartkach można drukować książki, gazety albo używać ich do rysowania.

Zaczynamy:

  • Blenderem lub mikserem rozdrobnimy podarte przez was wcześniej kartki papieru. Musimy to robić bardzo ostrożnie, żeby przygotowywana przez nas masa się nie wylała.

  • Teraz mamy już gotową pulpę do robienia papieru czerpanego, możemy ją ozdobić, dodając kwiaty, barwniki i brokat

  • Dziecko wkłada ramę czerpalną do kuwety, przy pomocy Rodzica nakłada na ramę cienką warstwę pulpy. Delikatnie poruszajcie ramą w kuwecie tak, aby pulpa została równomiernie rozprowadzona po całej ramie.

  • Następnie zdecydowanym ruchem wyjmujcie ramę z kuwety, trzymając ją w poziomie tak, aby woda ściekała do kuwety. Kiedy woda przestanie kapać, połóżcie ramę z papierem na ręcznikach.

  • Połóżcie na papier tkaninę o tych samych wymiarach, gąbeczką dociśnij tkaninę do ramy, odsączając w ten sposób papier z wody.

  • Gdy papier jest już odsączony, dziecko odwraca ramkę do góry nogami, delikatnie pukając –tkanina razem z papierem powinna odczepić się od ramki. Dziecko zanosi tak wykonany papier w ciepłe miejsce. Powodzenia!

​

2. Obejrzyj film edukacyjny "Od drzewa do papieru":

3. „Ile to sylab?” – karta pracy nr 31. Ktoś z domowników pokazuje dziecku różne przedmioty znajdujące się w pokoju. Dziecko podaje nazwy tych przedmiotów i wyklaskuje sylaby. Następnie wykonuje zadanie z karty pracy.

​

4. „Papiernia” – zabawa relaksacyjna z wierszem Natali Łasochy.

Dziecko dobiera się w parę z kimś z domowników. Jedno kładzie się na brzuchu, a drugie wykonuje na nim prosty masaż na plecach zgodnie z treścią wiersza czytanego przez Rodzica (stukanie palcami, krawędziami dłoni, przesuwanie całymi dłońmi, turlanie) Po chwili następuje zamiana. Dziecko może nauczyć się wiersza i samo wymyślić proste ruchy ilustrujące jego treść.

 

Wczesnym rankiem idź do lasu,                                          palcami wskazującymi na przemian „spacerujemy” po plecach
drwal tam drzewa tnie.                                                          krawędzią dłoni delikatnie kreślimy linię w poprzek pleców
Potem wielką ciężarówką do papierni jadą pnie.          pięść jednej dłoni przesuwamy wzdłuż pleców
Duży kawał drewna weź i długo nie czekaj,                    chwytamy za ramiona.
na drobne kawałki porządnie go posiekaj.                      krawędziami obu dłoni delikatnie stukamy po plecach – od góry do                                                                                                            dołu i od dołu do góry
Dodaj barwnik, jaki chcesz, jeszcze klej i woda,            delikatnie dotykamy szyi, a następnie jednego i drugiego ucha
w wielkiej kadzi to wymieszaj i masa gotowa.                palcem wskazującym kreślimy koła na plecach
Teraz trudne jest zadanie, lecz się nie poddawaj,
na podłużnych sitach tę masę rozkładaj.                          palcami obydwu dłoni przesuwamy po plecach od góry do dołu
Dużo cierpliwości teraz potrzebujesz,
masa schnie, a ty ją dzielnie po trochu wałkujesz.        całą powierzchnią obu dłoni gładzimy plecy od góry do dołu
Kiedy papier już gotowy, zwiń go w wielkie bele,
taki papier co dzień ma zastosowań wiele.                      turlamy dziecko po dywanie

Środa, 20 maja: Kto jest potrzebny, aby powstała książka?

1. „Jaki to zawód?” – zabawa dydaktyczna.

Usiądźcie na dywanie. Rodzic wcześniej napisze nazwy zawodów na karteczkach i wrzuci je do pudełeczka, z którego dziecko losuje karteczkę. Przeczytajcie jaki zawód wylosowało. Zadaniem dziecka jest pokazać ten zawód, nie używając słów. Jeśli w zabawie bierze udział więcej osób – powiedzcie zawód „na ucho” dziecku. Niech inni odgadują co jest pokazywane. Zawody do pokazania: malarz, kierowca, piłkarz, piekarz, rolnik, pisarz.

​

2. „Kto jest potrzebny, aby powstała książka?” – rozmowa na temat procesu powstawania książki na podstawie doświadczeń dzieci i fragmentów książki Zofii Staneckiej "Basia i biblioteka".

 

W bibliotece

Zofia Stanecka

 

(…) – Cieszę się, że przyszliście do naszej biblioteki. Mam nadzieję, że będziecie dobrze się bawić. – Bibliotekarka uśmiechnęła się miło. – Już za chwilę przyjdzie autorka, ale najpierw chciałam was o coś zapytać. Kto z was wie, gdzie pracuje pisarz? – W bibliotece! – zawołała Basia. – W pisarni! – przekrzyczeli ją Olaf z Karolem. – Oj tak, przydałoby się, żeby istniały takie miejsca jak pisarnie – powiedział ktoś rozbawionym głosem. Basia odwróciła głowę. W progu sali stała pani z plakatu. Na głowie miała masę loczków i uginała się pod ciężarem wielkiej, wypchanej czymś torby. – Mam na imię Róża – powiedziała, gdy dotaszczyła torbę pod tablicę. – Zajmuję się pisaniem oraz ilustrowaniem książek. Ilustruję w domu, a piszę wszędzie tam, gdzie mogę usiąść z laptopem i pomyśleć. Bo w pracy autora myślenie jest bardzo ważne. Myślenie i coś jeszcze. Coś, co sprawia, że można tworzyć nowe opowieści, rysować i marzyć… To coś nazywa się… – Czekolada! – zawołała Basia. Mama nigdy nie siada do pracy bez czekolady. Autorka roześmiała się. – Czekolada rzeczywiście bywa pomocna w myśleniu, ale chodziło mi o coś innego. O supermoc, z której korzysta każdy pisarz lub ilustrator, gdy tworzy książki. Moc na literę „w”. – Wrotki! – ucieszył się Karol. – Wy – ob… – podpowiedziała autorka (…)

 

Pytania:

  • Co miała na myśli autorka? (wyobraźnia)

  • Dlaczego pisarce potrzebna jest w pracy wyobraźnia?

  • Czym jeszcze, oprócz pisania, zajmowała się autorka, z którą spotkały się dzieci?

  • Kto jeszcze jest potrzebny, aby powstała książka?

Dziecko podaje swobodne odpowiedzi. Spróbujcie nakierować je tak, aby powstał opis zawodów: grafika, redaktora, drukarza.

3. Jak powstaje książka? -  w wydawnictwie. Obejrzyj animowany film edukacyjny.

4. "Książka" - gra on-line. Ustal kolejność powstawania książki:

Czwartek, 21 maja: Co można kupić w księgarni?

1. "Sklepy" - gra on-line, grupowanie. Dopasuj produkty do sklepów w których można je kupić:

2. „Co można kupić w księgarni?” – rozmowa na temat księgarni na podstawie doświadczeń dzieci i zabawy dydaktycznej.

  • Czy byliście kiedyś w księgarni?

  • Jakie książki tam kupowaliście?

  • Co jeszcze, poza książkami, można kupić w księgarni?

​

3. „Ile zrobię kroków?” – zabawa ruchowa z elementem liczenia. Dziecko dostaje książkę w twardej oprawie, kładzie ją sobie na głowie i próbuje zrobić kilka kroków. Dziecko liczy, ile kroków udało mu się zrobić, zanim książka spadła. Po zabawie dziecko odkłada książkę na półkę i mówi ile kroków udało mu się zrobić.

​

4. „Memory” – gra pamięciowa z Wyprawki nr 46.

 

Dzieci przygotowują karty do gry z Wyprawki. Układają karty lewą stroną ku górze i zaczynają grę. Każdy uczestnik po kolei odkrywa dwie wybrane przez siebie karty. Jeśli odkryto karty dotyczące tej samej bajki (np. Kopciuszek i pantofelek), zabiera je i może wykonać jeszcze jeden ruch. Wygrywa ten uczestnik, który zbierze najwięcej par.

​

5. Narysuj rycerza po śladzie i pokoloruj według wzoru:

Piątek, 22 maja: Idziemy do biblioteki

1. „Zasady zachowania się w bibliotece” – rozmowa na temat zasad panujących w bibliotece na podstawie doświadczeń dzieci i fragmentu opowiadania "Basia i biblioteka".

 

W bibliotece

Zofia Stanecka

W poniedziałek przed obiadem pani Marta zaprosiła grupę Basi do kręgu. – Jutro zaraz po śniadaniu pójdziemy do biblioteki – powiedziała. – La, la, la… – zanuciła radośnie Anielka. – Co tam będziemy robić? – spytał Kuba. – No właśnie, kto wie, co robi się w bibliotece? – odpowiedziała pani pytaniem. Basia wyciągnęła rękę do góry. Babcia Marianna już dawno temu, chyba z rok wcześniej, zapisała ją do biblioteki. – W bili… bliotece są książki! – zawołała. – Zabiera się je do domu, a potem oddaje. – Ja bym nie oddał – oświadczył Karol. – Jak oddasz, to bierzesz inną. I tak w kółko. Oddajesz i dostajesz, oddajesz i dostajesz… – Za darmo? – upewniła się Zuzia. – Tak, Zuziu. – Pani włączyła się do rozmowy. – Książki z biblioteki pożycza się, nie kupuje. Dzięki temu każdą z nich może przeczytać wiele osób. – O książki trzeba dbać – wygłosiła Basia. – Nie można do nich chować kanapek. Ani czytać w wannie. Tata kiedyś o tym zapomniał i książka wykąpała się razem z nim. Potem powiedział, że trzeba ją będzie odkupić. – W… bi… liotece… jest… cicho – szepnął Titi. Wszyscy spojrzeli na niego ze zdziwieniem, bo Titi rzadko coś mówił sam z siebie. Pani skinęła głową. – W bibliotekach można pracować i czytać na miejscu. Trzeba zachować ciszę, żeby nie przeszkadzać innym. (…)

 

Pytania do tekstu:

  • Dokąd wybierają się dzieci?

  • Co robi się w bibliotece, o czym powiedziała Basia?

  • Czy za książki w bibliotece trzeba płacić?

  • W jaki sposób trzeba dbać o książki?

  • Jak trzeba się zachowywać w bibliotece?​

  • Byliście kiedyś w bibliotece?

  • Co wam się tam najbardziej podobało?

 

2. „Gdzie postawię tę książkę?” – segregowanie, karta pracy nr 32.

 

Wiesz już, że w bibliotece można znaleźć wiele książek, wypożyczyć do domu, a następnie po określonym czasie trzeba je oddać. Jak myślisz, czy książki w bibliotece mają swoje miejsca? Czy są jakoś uporządkowane? Swobodne wypowiedzi dzieci. Rodzic nakierowuje odpowiedzi dzieci lub tłumaczy, że książki w bibliotece są posegregowane według tematyki, np. książki dla dzieci, książki naukowe, książki o budowlach, o samochodach, a także według nazwiska autora. Po rozmowie dzieci wykonują zadanie z karty pracy.

 

3. „Zabawa w drukarza” zajęcia rozwijające.

Zaproponujcie swoim pociechom zrobienie własnej książeczki. Dzieci trzymają kartkę pionowo, składają ją na pół i przecinają. Kładą powstałe w ten sposób strony jedna na drugiej, składają na pół, w miejscu zgięcia Rodzic robi dziury dziurkaczem. Przez powstałe dziurki dzieci przewlekają sznurek, Rodzic pomaga im go zawiązać. Dzieci projektują okładkę i strony książki – rysują.

​

4. Popraw po śladzie i pokoloruj księżniczkę.

5. Zestaw ćwiczeń ruchowych nr 9:

6. "W bibliotece"- bajka dla dzieci:

bottom of page