Piątek, 3 kwietnia: Szukamy wiosny

1. "Gość" – zabawa paluszkowa według K. Sąsiadka - ćwiczenie motoryki małej. Wystawiamy rękę zaciśniętą w pięść, chowamy kciuk, i mówi rymowankę. Dziecko naśladuje ruchy.
   Ktoś się schował pod listkami. (wyciągamy rękę zaciśniętą w piąstkę)
   Pierwszy listek zabieramy, (prostujemy mały palec)
   drugi listek zabieramy. (prostujemy serdeczny palec)
   Zawiał wiatr, (dmuchamy na piąstkę)
   trzeci listek sam już spadł. (prostujemy palec środkowy)
   Czwarty listek zabrał ktoś  (prostujemy palec wskazujący)
   i pojawił się nasz gość! (prostujemy i zginamy kciuk)
   Oczy, buzię, nosek ma; (wskazujemy części buzi)
   główka gotowa raz-dwa. (łapiemy się za głowy i nimi poruszamy)

Wspólnie zastanawiamy się, jakie zwierzątko mogło schować się pod listkiem. Przypominamy, jakie zwierzęta zasypiały na zimę (niedźwiedź, jeż, żaba).

2. "Chomik szuka wiosny" – słuchanie opowiadania A. Galicy. Jeżeli posiadamy maskotkę chomika to można ją wykorzystać. Kliknięcie w niebieskie słowo odsłania obrazek, prosimy dziecko żeby go nazwało.

Pewnego dnia mały Chomik obudził się w swojej norce na skraju lasu. Ziewnął, przeciągnął się, przetarł oczy łapką i wyszedł z norki szukać wiosny.
– Zimno – mruknął zaspany Chomik.
Rozejrzał się dookoła, ale wiosny nigdzie nie było. Na gałązkach wierzby siedziały małe, puchate wierzbowe kotki.
– Co robicie tak wysoko? – spytał Chomik.

– Rośniemy, rośniemy – zawołały wierzbowe kotki.
Ale właśnie nadleciał wiatr, wierzba zaszumiała gałązkami i chomik nie usłyszał, co mówią wierzbowe kotki. Poszedł więc dalej. Świeciło słonko, a po niebie przepływały małe chmurki.
– Halo – zawołał do nich Chomik. – Czy nie widziałyście wiosny?
A wtedy jedna z chmurek zasłoniła słońce i na Chomika spadły krople deszczu.
– Brr... – skulił się Chomik przy ziemi i zobaczył małe, białe kwiatki.
– Może widziałyście wiosnę? – spytał, ale kwiatki były malutkie i jeszcze nie potrafiły mówić. Chomik poszedł dalej szukać wiosny. W górze między drzewami fruwały ptaki. Były bardzo zajęte, bo zbierały gałązki i wiórki na budowę gniazd.
– Może wy wiecie, gdzie jest wiosna? – zawołał Chomik, ale ptaki śpiewały, ćwierkały, gwizdały i nawet nie słyszały głosu Chomika.
– Muszę iść dalej, tutaj jeszcze nikt wiosny nie spotkał – mruknął do siebie.
Aż wreszcie Chomik doszedł na łąkę, a tam... na długich nogach stał pan bocian. Chomik zadarł wysoko głowę i przyjrzał się boćkowi.
– Jego nawet nie warto pytać o wiosnę, jest taki zmarznięty, że aż nos i nogi ma czerwone.
A bocian też przyjrzał się Chomikowi i zaklekotał:
– Coś podobnego! Ta żaba cała ubrana jest w ciepłe futerko, a ja myślałem, że to już wiosna – i odleciał.
A Chomik powędrował dalej szukać wiosny.

Rozmowa kierowana pytaniami:

• O kim jest wiersz?;

• Czego szukał chomik?;

• Co siedziało na gałązkach wierzby?;

• Jaka była pogoda?;

• Co robiły jaskółki?;

• Kogo chomik spotkał na łące?;

• Z kim bocian pomylił Chomika?;

• Czy chomik znalazł wiosnę?

3. Wiosenna pobudka – uważne słuchanie wiersza K. Marciniak. Dziecko próbuje ilustrować treść utworu ruchem.

Żona misia w marcu z rana,
Po zimowym śnie zaspana, (wyciąga ręce, ziewa)
Wyszła w kapciach do ogródka, (maszeruje w miejscu)
Rycząc: – Misiu mój, pobudka! (powtarza zniżonym tonem)
Przyszła wiosna, już jaskółka (naśladuje latające jaskółki)
W locie tnie z radości kółka.
Miś otworzył prawe oko, (otwiera jedno oko)
Ziewnął głośno i głęboko, (ziewa głośno)
Włożył szlafrok i do żony (naśladuje wkładanie szlafroka)
Rzekł nie całkiem obudzony:
– Wiosny jeden ptak nie czyni, (powtarza zniżonym tonem)
Wróćmy pospać do jaskini.
Zaraz jednak lewe oko (otwiera szeroko oczy)
Też otworzył miś szeroko,
Bo wokoło świat radosny
Już obchodził Święto Wiosny [...] (podskakuje, krzycząc: „Hura!”)

4. "Zwierzęta robią wiosenne porządki" - kolorowanie wybranego obrazka według wzoru.